Vrijdag 22 maart 2019

Na weer een kort nachtje vertrokken we iets over half5 (!!) richting Swaziland! Op de guide na, waren we met allemaal Nederlandssprekenden, dus konden we mooi NL praten (als Yuka er niet bij was uiteraard). Rond 12u kwamen we aan bij de centrale plek met een restaurant waar we gelunched hebben. Vanaf daar was het niet ver meer naar ‘Backpackershouse Sondzela’. Ik deel een huisje met Lotte en het zijn echt schattige, ronde huisjes. Alleen beetje gek dat de badkamer van de bedden is gescheiden met enkel een muur, en dus geen deur. 

Toen we geïnstalleerd waren, gingen we weer naar de receptie om onze activiteiten te boeken en daarna direct op weg om te mountainbiken. De fietsen waren niet zo soepel zegmaar en we hadden eerst een route die blijkbaar enkel voor voetgangers was, maar uiteindelijk zijn we meerdere heuvels afgesjeesd, tussen de zebra’s en Pumba’s door. 

Na het eten hebben we nog gepooled en daarna lekker om 20u naar bed.

Zaterdag 23 maart 2019

Ondanks dat ik nauwelijks kon slapen door een kwalitatief uitermate teleurstellende mug, werd ik alsnog wakker met wel 50 muggenbulten (niet overdreven). 

Na een lekker ontbijt; eieren, spek en kaas, gingen we een uurtje paardrijden. We hadden aangegeven dat we allemaal beginners waren, maar we kregen toch verassend weinig uitleg. Enkel dat we moesten concentreren op het paard, maar wel foto’s mochten maken. En dat mij paard Patta heette en dat hij het langzaamst was (dat heb ik gemerkt). Gelukkig volgden de paarden de instructeur vanzelf, dus ik hoefde enkel beetje dom te zitten. Soms ging één van onze paarden van het gras eten onderweg, maar dat mocht niet, dus die man riep enkel naar ons “Come, come, discipline, discipline”, maarja wij hadden geen idee hoe. Niet dat het mij zoveel uitmaakte, het was namelijk echt heel mooi om ons heen.

Nadat we gelunched hadden gingen we hiken. We deden een route naar en op een berg, die best zwaar was. Eenmaal op de top, was bijna iedereens water op, maar was het uitzicht het zeker waard. We waren precies op tijd terug voor het avondeten.

Zondag 24 maart 2019

We waren extra vroeg opgestaan om de zonsopgang te bekijken en nog een hike te doen, maar het was veel te bewolkt om iets te zien. Daarom ben ik toch maar weer terug naar bed gegaan hahah.

Op de terugweg werd ik bij de grens als enigste niet gecontroleerd op foto en vingerafdrukken, dus blijkbaar zie ik er nogal onschuldig uit. Of die persoon waar ik bij was had er gewoon geen zin in. Onderweg waren we nog ergens gestopt voor de lunch en op die parkeerplaats liepen allemaal mensen rond in hesjes die mensen hielpen met inparkeren. Dat was wel grappig om te zien. Het hier ook zo dat als je gaat tanken, je in je auto moet blijven zitten, want er lopen mensen rond die je auto volgooien en de rekening etc. halen.

Terug bij de lodge was meer dan de helft van de vrijwilligers naar huis en waren er nieuwe voor in de plaats. Erg gek toch wel. Er is ook een nieuw meisje bij het researchteam die hiervoor bij het aapjesproject was waar ik volgende week heenga, dus dat is wel grappig.